Wykorzystujemy tutaj materiały udostępnione głównie przez Marcina Kozarzewskiego na portalach genealogicznych i pokrewnych.:
- http://www.sejm-wielki.pl/b/sw.145722
- https://www.geni.com/people/Jerzy-Kozarzewski/6000000020648952848
Zgromadzoną tam wiedzę o przodkach wykorzystaliśmy opisując „początek drogi” Jerzego Kozarzewskiego. Ten skrócony rys genealogiczny przedstawiamy, aby czytelnikowi łatwiej było zorientować się w postaciach pojawiających się na kartach książki.
Rodzina Norwidów – Łempickich
Jan Norwid herbu Topór (1784-1835) ożenił się z Ludwiką Zdzieborską (1798-1825) i mieli pięcioro dzieci:
- Ludwik Jan Norwid, agronom, poeta, krytyk literacki (1818-1881),
- Paulina Hilara Norwid (1820-1860),
- Cyprian Kamil Norwid, polski poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista, grafik, rzeźbiarz, malarz i filozof (1821-1883),
- Jan Norwid (1823 – chyba zmarł w 1823 r.),
- Ksawery Franciszek Norwid, urzędnik, kupiec, polityk, (1825-1864).
Najmłodszy z synów Jana, Ksawery Norwid w roku 1862 ożenił się z Zofią Sobieską i mieli jedną córkę Marię, która urodziła się 21 września 1863 r. Zofia pochowała trzech mężów: pierwszy mąż Józef Komierowski (1813-1861) oraz trzeci mąż Władysław Radwan (1826-1907).
Maria Norwidówna (1863-1928), wyszła za mąż za prawnika Juliana Łempickiego herbu Junosza (1859-1921). Z tego małżeństwa urodzili się:
- Janina Łempicka (1885-1956), mąż Zbigniew Kozarzewski (1870-1917),
- Jerzy Łempicki (1887-1955), żona Janina Hebdzyńska (1897-1969), córka Romana Łempicka (1925-2003) – po wojnie mieszkali w Katowicach,
- Tadeusz Łempicki (1889-1950), żona Tamara Gurwik-Górska (1895-1980), córka Maria Łempicka (1916-2001), 1927 rozwód i żeni się z Ireną Spiess,
- Stefan Łempicki (1891-1911),
- Zofia Łempicka (1893-1964), mąż Władysław de Bondy (1880-?).
Maria Łempicka z Norwidów urodziła się 21 września 1863 r. w Warszawie. Była jedynym dzieckiem Ksawerego Norwida i jego żony Zofii z Sobieskich. W 1884 r. wyszła za mąż za Juliana Łempickiego – mieli pięcioro dzieci. W 1893 r. wyjeżdżają do Sankt Petersburga, gdzie mąż zostaje wysokim urzędnikiem Towarzystwa Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej. Po śmierci męża w 1921 r., wróciła do kraju, do córki Janiny Kozarzewskiej, umiera w sierpniu 1928 r. w Piotrkowie.
Julian Artur Łempicki urodził się 31 marzec 1859, pochodził ze starego szlacheckiego rodu herbu Junosza. Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim. W styczniu 1893 r. został mianowany reprezentantem rady zarządzającej Towarzystwa Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej w Sankt Petersburgu. Jako wysoki urzędnik carski zamieszkał z rodziną w „rezerwowym pałacu” wielkiego księcia Włodzimierza Aleksandrowicza. Rodzina przetrwała rewolucję w Petersburgu, ale on został zastrzelony w Jałcie w styczniu 1921 r.
Rodzina Kozarzewskich
Zbigniew Kozarzewski (1870-1917) miał dwie żony:
- Zofia Daszewska (1880-1911). Z tego związku urodziły się dwie córki i syn:
- Maria Kozarzewska (1903-1966) ok. 1920 r. młodo wyszła za mąż za Jana Miłkowskiego,
- Krystyna Kozarzewska (1909-1929) umarła w wieku 20 lat w Piotrkowie,
- Tadeusz (1910-1910),
- Janina Łempicka (1885-1956), mieli dwoje dzieci:
- Jerzy (1913-1996), ożenił się z Magdaleną Bojanowską (1919-2012),
- Wanda Kozarzewska (1916-1941) umarła w wieku 25 lat w Piotrkowie.
Rodzina Bojanowskich
Jerzy Bojanowski (1893-1983) ok. 1910 r. ożenił się z Ireną Haman (1888-1956). Mieli dwoje dzieci:
- Magdalena Bojanowska (1919-2012),
- Jan Bojanowski (ur. 1921 r.).
Irena Bojanowska (1888-1956) otrzymała staranne wykształcenie, znała język angielski, francuski i niemiecki. Kończyła studia muzyczne w Warszawie i Berlinie – z zawodu nauczycielka muzyki.
Magdalena Kozarzewska (1919-2012) urodziła się w Warszawie w rodzinie inteligenckiej. Dziadkowie ze strony ojca pochodzili ze sfer ziemiańsko-szlacheckich i znaczną część życia spędzili w Jekaterinosławiu (dzisiejszy Dniepropietrowsk na Ukrainie). Jej ojciec, Jerzy Bojanowski (1893-1983) był uznanym dyrygentem i kompozytorem – w 1932 r. wyjechał na stałe do USA. Rodzina matki należała do mieszczan warszawskich. Szkołę powszechną i gimnazjum ukończyła w Warszawie. Przed wojną rozpoczęła studia medyczne.
Stefania Jadwiga Szuchowa (Schuchowa) (1890-1972) pisarka, pedagog – siostra Ireny Bojanowskiej. Mąż Stanisław Schuch[1] (1892-1982) – wybitny hipolog. Mieszkali w Warszawie najpierw na Rakowieckiej, a później na terenie Państwowych Torów Wyścigowych, gdzie on pracował.
[1] Hipolog, zajmował się hodowlą koni i organizacją wyścigów konnych, odtwarzał hodowlę koni w Polsce po I i II wojnie światowej.